O MİNİKLER BENİM KADERİM....

Çok düşündüm, çok sorguladım kendimi. Gece gündüz düşündüm. Miniklerim için ne yapabilirim diye...

Hiç görmesem hiç tanımasam da onların yüreğime düşen sevgileri beni o kadar güçlü kıldı ki bunu anlatmak imkansız.

Bu ülkenin bana emanet ettiği 30 can vardı. 30 cevher.

Onlar en KIYMETLİM en ÖZELİMMM...Onlara tercih etme hakkı verilmemişti. Ne zaman nerede hangi koşullarda dünyaya gelecekleri ya da anne babasının kim olacağı.Kaderlerinin kurbanıı olmasınlar istedim.

O kadar zorlu bir süreçten geçtim ki. Benim yardım talebinde bulunduğum yerler 'HAYIR' 'MALESEF' dedikçe hırslandım.Ben okula gittiğim zaman MİNİGİMİN eline ihtiyaç listesini verirken utanıyordum. Biliyorum getiremeyecek...Öğretmenim annemin babamın parası yok derken ki ağlayışı....

BEN ÖĞRENCİLERİMİN KADERİNİN KURBANI OLMASINI İSTEMEDİM...

Bir ana sınıfı öğretmeni olarak öğrencime hayatında sunulmayan imkanları sunmak zorundayım.

BU MESLEK GÖNÜL İŞİ...BEN MESLEĞİNE AŞIK BİR ÖĞRETMENİM...

Yaradana çok dua ettim. Biliyordum bundan da emindim, biz çaba sarf ederken elbette bizim kapımızı da güzel bir haberle çalan olacaktı.

SEVGİ MAĞAZASI ve YETKİLİLERİ; Bugün bizim mutluluğumuza ortak olduğunuz için mutlu olmamıza vesile olduğunuz için çok teşekkür ediyoruz.

Ben konuşmayı çok severim ama bugün dilim tutuldu, konuşamıyorum.

Yazmayı da çok severim ama elim kalem tutmuyor artık.

NEDEN Mİ?

Mutluluktan, çok mutlu olmaktan, çok mutlu edebilmekten,gönül köprüleri kurabilmekten...

Üç nokta diyorum artık. Devamını MİNİKLERİMİN fotoğraf karelerindeki mutlulukları anlatsın.

Efendim;

Hamamören İlköğretim Okulu adına sizlere sonsuz teşekkürlerimizi iletiyoruz.

Nice MİNİK YÜREKLERİ sevindirmek için yola devam...

Tuğba Atmaca
Hamamören İlköğretim Okulu
Ana Sınıfı Öğretmeni
01.10.2010